Döküyorum duygularımı gözyaşlarımla kağıtlara
Ağlamıyorum ağlamasamda yediremiyorum gururuma
Her heceyi ,her kelimeyi çıkarıyorum kalbimden dışarıya
Döküyorum nefretim varsada yazıyorum sayfalara
Unutulur mu? Yaptığımız yaşadığımız anılarımızı
Sen unutmuşsun farkındayım yaptığın kahpeliğin acısını da
Yollar ayrıldı sadece ben kaldım bir başıma
Döküyorum işte içimde ne var ne yoksa kağıtlara
Ama hep bıraktım kendimi sensizliğin karanlığına
Hoşcakal bir tanem ben yoksam yanında
Sal kendini başka mutluluğa
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Öne Çıkan Yayın
Tiyatro ��: İNSANLIK BÖYLE BİR ŞEY
Tiyatro ��: İNSANLIK BÖYLE BİR ŞEY : İNSANLIK BÖYLE BİR ŞEY Geçen zaman diliminde sosyal medya da gördüğüm bir insanlık öyküsünü anl...
-
Bir insan neden egosuna tapar? Hiç düşündük mü? Kesinlikle düşünmedik , hep ön yargılarımızla kendi hatalarımızı görmeden başkalarının ha...
-
Yıllardır aklımı kurcalayan sorularla karşınızdayım. Fikir sahibi olarak neler yazmam gerektiğine karar verince, bu zamana kadar yapmak ist...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder