Yıllardır aklımı kurcalayan sorularla karşınızdayım. Fikir sahibi olarak neler yazmam gerektiğine karar verince, bu zamana kadar yapmak isteyip yapamadığımız, önümüze konulan engellerin kaynaklarını araştırmak üzerine bir çalışma mesaisi harcadım. En sonunda bu kaynağın sebebini bulmak her ne kadar zor olmuş olsa da, hedefime ulaşmak gurur verici. İnsanın bir hedefi olmalı diye düşünüyorum. Ama her nedense ya ailelerimiz tarafından, ya yakın arkadaşlarımız tarafından, ya da aile dostlarımız tarafından bir baltalama durumu söz konusu.
"Ben müzisyen olmak istiyorum." diyen bir genç arkadaşımızı düşünün veya kendinizi bu gençlerin yerine koyun. Tepki hemen şu; " Olmaz." Peki neden olmaz? hadi bize bunun cevabını verin. "meslek değil, aç kalırsın, sigortalı bir işin olsun. Yapacaksan hobi olarak yap." durum şu ki başkaları yaparken dinlenip "Helal olsun ne güzel bir müzik yapmış adam." Şaka mısın kardeşim? Bu müziği yapan kişi annesi babası olmadan mı dünyaya gelerek müzik yapmaya başladı? anlamış değilim. Hayat sabah işe gidip, akşam eve gelip yemeği yedikten sonra ayaklarını uzatıp televizyon karşısın da geçirip ölümü beklemek mi acaba? Yani artık şu gençlerin önünü bir açın be kardeşim. Nefes alsınlar, gezsinler, okusunlar, yazsınlar, karalasınlar, gülsünler, eğlensinler ve en önemlisi mutlu olsunlar.
Acaba bu çocuklar nasıl mutlu olacak? "Gençler kendilerini hiç geliştirmiyorlar." Bak bak laflara bak. Sen bu gençlerin önüne taş koy, yapacaklarını sabote et. Ondan sonra gel de çocuklar kendilerini niye geliştirmiyor. Sen bir kere olsun eline kaç defa kitap alıp okudun acaba? Bunu bir sor bakalım kendine. Hayatı boyunca eline bir kitap alıp okumamış birisi bu cümleleri kullanıp gençlerimizi yorumluyor. Sen ilk önce bir kendini düzeltsen, zaten gerisi gelecek ama çok geç kaldın. Basmakalıp sözlerle hayat yürümüyor. Zaman kısa, hayat acımasız ve nankör. Eline al bir kitap, sen de gez, dolaş, bırak şu televizyon karşısında oturup, Behlûl ile Bihter ne zaman öpüşecek demeyi de, kendini keşfetmeyi bir öğren artık. YAŞAMAYA BAK, Başkaları hep konuşur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder